Anekd. Naz. OpaJan
In de familiekroniek uit 1988 staan al diverse verhaaltjes die jullie kunnen nalezen.
Onze oproep voor deze reunie heeft de volgende anecdotes opgeleverd:
————————————————-
Over voorzaat Petrus.
Een voorvader is met Napoleon’s legers naar Rusland gegaan, naar het schijnt met wat andere streekgenoten.
Het moet een barre tocht zijn geweest. Hij is slechts met een andere mede-soldaat teruggekeerd, wil het verhaal.
Details over reis, strijd, ontberingen en de weg terug werden niet gegeven. Het verhaal is mij verteld, door wie weet
ik niet, ik denk door Cor (van Jan van Maartje van Kees van Willem van Huib).
Zou onze voorvader op eigen houtje hebben besloten dat deze strijd het niet waard was om in een ver land te sterven
voor een koning die niet van Nederlandse bloede was? Heeft zijn commandant bij de laatste adem gezegd tegen hem:
,,Maak dat je wegkomt.’’? Feit is dat deze Versteege bij terugkeer is getrouwd en elf kinderen heeft gekregen en
op 56e jarige leeftijd is overleden. Het scheelde dus niet veel of vele honderden Versteeges waren er niet geweest.
Onderzoek bracht naar voren dat de strijd rond 1812 plaats vond, en dat Peter Janszoon Versteege, vader van mijn
overgrootvader Willem Versteege (die volgens een andere overlevering met het aambeeld op zijn schouder van Noordwijk
naar Zandvoort liep), de persoon moet zijn geweest. Hij is geboren in 1790 en moet rond 1812 dus net de leeftijd hebben
voor de soldatendienst. Wie verdere informatie heeft over deze immens lange reizen te voet heen en terug, is welkom deze
te verschaffen.
Eric Versteege
————————————————-
Over de gevolgen van de ondergaande zon.
Ik was, denk ik, rond een jaar of 11 en was aan de wandel langs de duinen. Bij het meertje in de duinen zat Kees, mijn vader
te vissen. Hij deed dat altijd met hartstocht. Thuis was het altijd druk en zodra hij kon smeerde hij hem en zocht dan de
rust. Niet dat hij wat ving, maar daar ging het dan ook niet om.
We plaagden hem daar wel mee, dat het dan eigenlijk ook niet nodig was om uberhaupt aas aan het haakje te doen, maar dat ging
weer net te ver.
Op de bewuste dag was ik er getuige van (helaas voor hem) dat hij achterover in de plomp viel, wat ik wel erg leuk vond.
Zijn verhaal hierover was, dat hij het aas niet aan de haak kreeg i.v.m. de ondergaande zon en zich daarom met kruk en al
had omgedraaid, vergetend dat het afliep met als gevolg een nat pak.
Ik mocht hem er niet aan herinneren!
Hanneke Versteege
———————————————–
En hier volgt een verslag van een interview van Jacques ( van Nol van Jan) met de Zandvoortse Courant , gepubliceerd op 20 Augustus 2009.
———————————————–
Hieronder vindt U een een radio-interview van ZFM met Jacques . Daarin veel details en anecdotes over het begin van de Zandvoortse smederij activiteiten door overgrootvader Willem in de Haarlemmerstraat , en daarna op het Dorpsplein. Na de oorlog werden smederij activiteiten voortgezet op de Rozenobelstraat , en werd een begin gemaakt met vervaardiging van apparaten , welke resulteerde in de oprichting van technische apparaten fabriek Colpitt op de Hogeweg – Duinweg en later in Zandvoort – Noord !
uitgezonden 10 maart 2012 12:00 AM op ZFM en te beluisteren op :